wtorek, 26 lipca 2011

Beagle

Dane ogólneDługość życia: 12-17 lat
Pies wzrost: 33-40 cm
Pies waga: 12-15 kg
Suka wzrost: 33-40 cm
Suka waga: 10-13

Psy tej rasy niezwykle dużo szczekają, nienadają siędo Bloku.
Mają łatwą do pielęgnacji sierść i niskie koszty utrzymania, za to wysoką aktywność fizyczną.



Opis rasy:
Beagle jest inteligentnym przedstawicielem psów myśliwskich – gończych. Pochodzi z Anglii. Psy tej rasy wyhodowano w VIII wieku po to, aby samodzielnie wyszukiwały i tropiły zwierzęta w lesie. Uwielbiają szukać zawsze i wszędzie w zespole pobratymców. Nie znoszą samotności i nieróbstwa.
Beagle można polecić osobom dojrzałym, które kochają psy, mają dla nich dużo czasu i cierpliwości. Optymalne warunki, to domek jednorodzinny z dobrze ogrodzoną działką, gdzie zawsze ktoś jest. To nie jest rasa dla zapracowanej rodziny z małym dzieckiem, mieszkającej w centrum miasta. Beagle nie mogą nic nie robić. Nie powinno się ich zostawiać samych w domu, który nie ma wyjścia na ogród.
Beagle jest piękny. Uroczy, wesoły, wdzięczny, pogodny, zawadiacki, odważny, inteligentny, do tego niewysoki, o krótkiej sierści i rozumnym spojrzeniu.
Te wszystkie cechy paradoksalnie mogą stać się źródłem jego nieszczęścia... Jeśli trafi do właściciela, który wie o nim tylko tyle, ile napisano powyżej.
Jego wyraźnie ukształtowany charakter, odwaga i potrzeba niezależności to cechy które potrafią sprawić właścicielom sporo kłopotów. Beagle wymaga od swojego właściciela zrozumienia jego potrzeb i partnerstwa, a nie bezwarunkowej dominacji i podporządkowania.
Zdaniem niektórych specjalistów pierwszych osiem miesięcy życia psa równa się trzynastu pierwszym latom życia człowieka. Czyli mniej więcej od narodzin do okresu dojrzewania. Roczny pies jest już w pełni rozwinięty fizycznie, umysłowo i płciowo. Jeśli był właściwie wychowywany, teraz nadszedł czas na czerpanie przyjemności z posiadania zdrowego, mądrego i ułożonego psa, który okres niefrasobliwości ma już za sobą.
Jeśli popełniliśmy wychowawcze błędy, jest jeszcze czas na ich naprawienie. Ale nigdy nie czyńmy tego zbyt radykalnie. Pies przyzwyczaił się już do pewnych reguł, potrzebuje czasu, żeby zrozumieć zmiany w naszych reakcjach. Jest odporniejszy na choroby, mniej narażony na urazy. Nadal należy mu się nasza troska i opieka, by żył długo i szczęśliwie.
Chociaż uważa się go za psa predestynowanego do życia w złaji, beagle może być bardzo szczęśliwy jako pies domowy, pod warunkiem jednak, że zapewni się mu odpowiednią ilość aktywności fizycznej. Beagle jest psem niezwykle ciekawskim i zawsze gotowym, by sprawdzić, co jest za ogrodzeniem, dlatego spacery są ważną zmianą otoczenia.
Inteligentne, bardzo chętne do zabawy i do partnerowania swemu panu. Ich charakter opisuje się często jako połączenie silnej osobowości i myśliwskiej natury, co sprawia, że gdy tylko będzie miał tylko taką możliwość, na pewno sam chętnie wybierze się na spacer. Dlatego mocne, wysokie ogrodzenie oraz cierpliwy właściciel są tak istotne. Jako psy przystosowane do życia w złaji, beagle uwielbia towarzystwo i nie lubią być zostawiane samotnie. Z tego powodu nie nadaje się dla rodzin, które opuszczają dom na dłużej niż dwie, trzy godziny.
Mimo iż beagle jest z natury przyjazny, nie oznacza to, że będzie cierpliwym asystentem i towarzyszem dla małego dziecka. Pies potrzebuje czasu właściciela przeznaczonego wyłącznie dla niego, a w domach z małymi dziećmi główna uwaga rodziców poświęcana jest właśnie im. Beagle będzie czuł się odtrącony, niechciany i w konsekwencji bardzo nieszczęśliwy. Pies tej rasy może być polecany dla rodzin ze starszymi dziećmi (10-12 lat i więcej).
Dorosły beagle mierzy 33 - 40 cm i może być umaszczony jasno-żółto i biało lub tricolor. Wzorzec rasy nie określa maksymalnej wagi, jednak dieta psów powinna być pod kontrolą ze względu na tendencję do tycia.
Beagle nie wymaga skomplikowanych zabiegów, tym niemniej staranna pielęgnacja i co najważniejsze regularne, codzienne ćwiczenia (co najmniej jedna godzina dziennie) są nieodzowne dla zdrowia i dobrego samopoczucia psa., Beagle lubią domowy komfort i poświęcaną mu uwagę, są najszczęśliwsze gdy mieszkają w domu razem ze „swoją" rodziną. Oczywiście złaję można trzymać w osobnym pomieszczeniu. Wszystko jest kwestią preferencji i osobistego wyboru właścicieli. Ważne jest także, by jeszcze przed zakupem psa wiedzieć, czego oczekuje się od beagla i co będzie my w stanie w nim zaakceptować.
Poniższe pytania pozwolą ci odpowiedzieć sobie na pytanie, czy beagle jest odpowiednim psem dla ciebie.
- Beagle nie lubią być pozostawione same sobie i szybko się nudzą. Czy będzie w domu ktoś, kto przez większą część dnia dotrzyma psu towarzystwa?

- Twój ogród musi być dobrze ogrodzony, jeśli zamierzasz mieć beagla. Czy twój ogród jest bezpieczny?
- Beagle ma naturę psa myśliwskiego. Czy jesteś w stanie zaakceptować i poradzić sobie z instynktem psa, jeśli czasami może to oznaczać, że nie przyjdzie on na wezwanie?
Beagle jest psem dosyć zdecydowanym i psotnym. Np. uchylona furtka będzie zapewne wspaniałą okazją do zwiedzenia okolicy, powstaje więc pytanie, czy wszyscy członkowie rodziny będą zawsze czujni i nie będą stwarzać sytuacji, gdy pies może polecieć do kumpli?
- Beagle jest psem bardzo aktywnym. Czy ty i twoja rodzina jesteście także wystarczająco aktywni?
Być może zapoznałeś się ze standardami rasy, ale to jeszcze nie gwarancja, że twój pies te standardy będzie spełniał. Nie ma psów idealnych, ale dobrze jest móc porozmawiać z hodowcą o słabościach i "mocnych stronach" psa. Miejsce zakupu psa powinno być gruntownie przemyślane i aby uniknąć rozczarowań i nieszczęścia jedynym słusznym rozwiązaniem jest zakup szczeniaka z dobrej, sprawdzonej hodowli.
Hodowle Royal Canin :
 
Xandrina FCI
Jadwiga Szulc
Kujawsko-Pomorskie
501961082, xandrina@wp.pl
Red Pond
Barbara Gawrońska
Kujawsko-Pomorskie
0566786580, red_pond@o2.pl
 
Big White
Barbara Zimoląg
Mazowieckie
601 777 640, big.white@poczta.fm
 
Spod Rudnowskich Lasów
Róża Kobiałko
Lubuskie
0 68 356 16 29, roza47@buziaczek.pl
Leo Libra
Monika Berger
Małopolskie
506 027 963, hodowlaleo@interia.pl
W hodowli psy rasy mops, yorkshire terrier, beagle, szpic, shiba, biały owczarek szwajcarski, siberian husky, cavalier king charles spaniel oraz west highland white terrier.
 
Opolskie Pupilki
Agnieszka Grodzka
Opolskie
884101835, pupilki@poczta.fm
 
Lillasan
Lilianna Chruszcz
Podkarpackie
509 34 34 00, liliannach1@gmail.com
W hodowli psy rasy yorkshire terrier i beagle.
 
Topaz Złocisty
Aleksandra Kufel
Pomorskie
609 046 258, aleksandra.kufel@poczta.onet.pl
W hodowli psy rasy beagle, pinczer miniaturowy oraz yorkshire terrier.
 
 
 
 
 
Pozdrawiam.!
 
 

poniedziałek, 25 lipca 2011

Aninmilli.pl

Zapraszam serdecznie do zalogowania sie na tej stronie. Możesz tam zaopiekować się swoim wirtualnym zwierzakiem.! Masz do wyboru 4 rodzaje/rasy psów i kotów. Możesz je karmić, bawić się z nimi, ubierać je, chodzić do weterynarza itp. Ja mam tam konto : Z Buzerkiem, moim POlskim Owczarkiem Nizinnym.

<script type="text/javascript" src="http://animili.pl/widget/339602/%22%3E%3C/script>
Pozdrawiam.!!

sobota, 2 lipca 2011

Co zabrać ze sobą na długi spacer?

Większość osób  na pewno to wie. Ale my napiszemy Wam tu wszystko w punktach.
1. Obroża- każdy pies powinien mieć obroże odpowiednich rozmiarów. Nie może być zaduża, ani za mała. Najlepiej, gdyby miała zawieszkę z adresem, wrazie, gdy pies by nam uciekł. Zaleca się też czip.







2. Smycz- są trzy rodzaje smyczy : zwykłe, automatyczne i treningowe.
- Smycze zwłykłe są to smycze wykonane z materiałów lub rzadko wstąg. Są średniej długości. Mogą być również smycze zwykłe skórzane.
- Smycze automatyczne są to smycze zwykle długie, zrobione z ciękiej "gumy" , wstążki lub sznurka. Można uregulować jej długość.
- Smycze treningowe : Smycze , które są bardzo długie. Używane są najczęściej do Agilitów, gdyż są do tego przeznaczone.











3. Szelki- Zawsze warto mieć ze sobą szelki, wrazie, gdy obroża nam się przerwie itp. Szelki regulowane są najlepsze. Wzraz z wzrostem psa szelki przy naszej pomocy się powiększają.




4. Woreczki - Do zbierania psiego kału. Odpowiedzialny właściciel napewno by je wziął ze sobą. Zdjęcia są w poprzednich postach.
5. Przenośna butelka-  Kiedy nasz piesek będzie chciał pić, zawsze lepiej mieć przy sobie przenośną butelko-miskę.


6. Odpowiednia ilość jedzenia
Pozdrawiam!
Zapowiedź następnego postu :
Nowa rasa : Beagle!!!

piątek, 1 lipca 2011

Basset Hound

Dane Ogólne :
Długość życia: 11-14 lat
Pies wzrost: 33-38 cm
Pies waga: ok. 33 kg
Suka wzrost: 33-38 cm
Suka waga: ok. 29 kg
----------------------------


Psy rasy Basset Hound mają łatwą do pielęgnacj sierść. Nie są drogie w utrzymaniu. Są przyjazne dziecku i mają dobre kontakty z właścicielem.
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Opis rasy:
Basset hound jest wyjątkowo upartym indywidualistą, za łapówkę zrobi wszystko. Słuch ma wybiórczy – słyszy tylko to co chce a nie to co my chcemy. Basset ma małe chęci do przyswajania komend, owszem, może się nauczyć wszystkiego, ale tylko gdy w danym momencie ma na to ochotę. Nauką szybko się nudzi. Przy ułożeniu basset hounda jedynym sposobem jest anielska cierpliwość a przede wszystkim konsekwencja. To czego się nauczy, będzie pamiętał do końca życia, nigdy już tego nie zapomni.

Polecany dla ludzi o zrównoważonym charakterze, którzy potrafią konsekwentnie i systematycznie wprowadzać elementy wychowawcze w życiu codziennym. Nie jest polecany dla osoby która wcześniej nie miała psa.
Raczej nie wybiera jednego z rodziny, kocha wszystkich ludzi i bardzo ich towarzystwa potrzebuje. Jest bardzo przyjacielski. Przy zmianie właściciela, nawet dorosły osobnik szybko zapomni o poprzednim domu i natychmiast w nowym się zaaklimatyzuje.

Jest to pies, który uwielbia dzieci i to bardzo, potrafi być niesamowicie cierpliwy !!! Ale jest to jednak tylko pies i jak w przypadku każdej innej rasy, wszystkie zabawy z dzieckiem powinny się odbywać pod okiem rodzica.
Doskonale czuje się w stadzie. Szczęśliwszy jest gdy ma na co dzień towarzystwo drugiego psa. Basset jest skory do ucieczek - puszczony ze smyczy może uciec, ale nie dlatego, że nas nie kocha, tylko dlatego, że poczuje trop. Na ogół wraca w to samo miejsce z którego zbiegł jeśli czynniki niezależne od niego mu w tym nie przeszkodzą (kradzież psa, potrącenie przez samochód itp… )

Kradnie jedzenie. Pakuje się do łóżka. Ślini się, pluje i chrapie.
Potrafi długo załatwiać się w domu. Ma intensywny psi zapach. Ma bardzo obfite sezonowe wylinki. Osobnik agresywny jest wyłącznie wynikiem złego wychowania przez właścicieli.
Pies bardzo silny, wytrzymały fizycznie, lecz nie wolno go forsować w okresie młodzieńczym i starczym ze względu na możliwość przeciążenia jego stawów. w okresie intensywnego wzrostu wskazane jest wprost ograniczenie mu ruchu.
Pies nadaje się za równo do domu z ogrodem jak i do blokowisk, lecz lepiej czuje się na świeżym powietrzu niż przy kaloryferze. Szybko polubi podróże autem.
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------
 
Hodowle polecane przez Royal Canin :
Unita
Teresa Rupniewska
Dolnośląskie
075 752 15 84, 604 107 382, art_unita@op.pl
-------------------------------------------------------
Od Janusów
Jacek Janus
Kujawsko-Pomorskie
056 68 68 306, 510 282 258, jacek.janus@wp.pl
--------------------------------------------------------
Emily Day
Marzanna Bogucka
Śląskie
605 422 421, marzanna.b@poczta.onet.pl
---------------------------------------------------------
Pozdrawiam!
Zapowiedź następnego postu :
Obroża, smycz, szelki - czyli podstawowe wyposażenie na spacer.

Jak, i czym posprzątać po swoim psie?

Jak, i czym posprzątać po swoim psie?
Wielu właścicieli psów na dłuższych spacerach po parkach....lasach itp. nie sprząta odchodów swojego psa. I pytanie : Dlaczego? Odpowiedź : Bo nikt o tym zwykle nawet nie pomyśli. Lecz są też ludzie myślący, ale nie mają przy sobie niczego, czym można było "to" zebrać. Najpopularniejszym środkiem w sklepach zoologicznich jest zwykła łopatka. Dostępna we wszystkich kolorach.
Ale czy to jest najlepsze rozwiązanie? Nie! Może się wydawać, że wygodnie się nią zbiera, ale tak nie jest. Trudno nałożyć psie odchody na taką łopatkę bez pomocy. Poza tym trzeba taką łopatkę czyścić, co nie jest przyjemym zajęciem. Taka łopatka kosztuje ok. 13 złotych w dół (czyli 13 zł lub mniej).Kolejny minus to to, że jest to dość duży przedmiot, który nie zmieści się do stosunkowo małej torebki.

Drugim rozwiązaniem jest "Łopatka do zbierania odchodów automatyczna" . Jest to zamknięta łopatka z "dźwignią". Gdy się ją przyciśnie otwiera się ona , a po opuszczeniu "dźwigni" zamyka. Ale jest większa od zwykłej łopatki. Również trzeba ją czyścić. Taka łopatka kosztuje więcej, od 16 zł do 60 zł.

Mimo wszystkiego najlepsze są woreczki. Najłatwiejsze w użyciu, i zmieszczą się nawet w kieszeni! Są nawet specjalne pojemniczki na nie. ZWYKLE w kształcie kostki.


Zestaw do zbierania nieczystości po psie. Zaopatrzony w wygodny uchwyt do smyczy i rolke jednorazowych woreczków. Niezwykle przydatny na miejskich spacerach . Dostępny w czterech kolorach : czerwony, niebieski, granatowy i różowy
Cena: 12,90 zł
  • Producent: Camon

  • Kod produktu: B525/B

  • Dostawa: od 8,50 zł

  • ---------------------------------------------------------------------------------------

    Uzupełniające woreczki 4x20 szt.
    Cena: 9,10 zł
  • Producent: Trixie

  • Kod produktu: tx2332

  • Dostępność: 1-3 dni

  • Dostawa: od 8,50 zł

  • --------------------------------------------------------------------------------------

    Bon Ton to pojemnik z woreczkami do zbierania nieczystości po psie. Bon Ton zaopatrzony jest w wygodny uchwyt, którym można przypiąć go np. do smyczy. Estetycznie wykonany pojemnik w komplecie zawiera 10 woreczków biodegradowalnych.
    Cena: 27,30 zł
  • Producent: United Pet

  • Kod produktu: mg0801

  • Dostępność: 1-3 dni

  • Dostawa: od 8,50 zł

  • -------------------------------------------------------------------------------------

    Bon Ton to pojemnik z woreczkami do zbierania nieczystości po psie. Bon Ton zaopatrzony jest w wygodny uchwyt, którym można przypiąć go np. do smyczy. Estetycznie wykonany pojemnik w komplecie zawiera 10 woreczków biodegradowalnych. Bon Ton Nano luxury to ekskluzywna wersja pojemników Bon Ton ozdabiana kryształkami.
    Cena: 56,60 zł
    • Kod produktu: bontonnanol
    • Dostępność: do 14 dni
    • Dostawa: od 8,50 zł
    ------------------------------------------------------------------------------------

    Powyższe produkty są dostępne w sklepie internetowym karusek.pl
    Pozdrawiam!
    Zapowiedź następnego postu:
    Jak zwykle, co 2 post, to nowa rasa. Tym razem jest to Bassed Hound.

    Zapowiedź nowego postu...

    Nowy post :
    Jak posprzątać, i czym, po swoim zwierzęciu?

    Basenji

    Dane ogólneDługość życia: 13-16 lat
    Pies wzrost: 43 cm
    Pies waga: 11 kg
    Suka wzrost: 40 cm
    Suka waga: 9,5 kg

    Aktywność Fizyczna :
    Koszty                     :
    Przyjazny dziecku     :
    Tolerancja dla innych zwierząt:
    Pielęgnacja sierści     :
    Charakter układów z właścicielem :

    _________________________________________________________________________________

    Hodowle polecane przez Royal Canin :
    Stellanova
    Stella Zawadzka
    Mazowieckie
    509 305 855, stellanova@op.pl
    ==================================
    Nirse
    Krzysztof Wodarski
    Mazowieckie
    792 444 861, nirsekw@gmail.com
    W hodowli psy rasy: whippet oraz basenji. Zapraszamy na naszą stronę internetową.
    ============================================================
    Ameba
    Maria Baranowska
    Wielkopolskie
    695 742 411, baranowskamaria@wp.pl
    W hodowli psy rasy wyżeł weimarski, basenji, buldog francuski oraz thai ridgeback.
    =============================================================


    Opis rasy:
    Pierwsze wzmianki o psach zbliżonych wyglądem do współczesnego basenji pochodzą z Egiptu z 2700 r. p.n.e. Najstarszy wizerunek tych psów odnaleziono w grobowcu faraona Cheopsa. W Egipcie psy te spełniały rolę psów stróżującą, myśliwską i jednocześnie były psami do towarzystwa. Obecnie nikt nie jest w stanie stwierdzić, czy pierwsze basenji przywędrowały do Egiptu z serca Afryki, czy też odwrotnie. Więcej zwolenników ma jednak wersja pierwsza.
    Wracając do teorii wędrówki z Afryki do Egiptu, warto podkreślić, że w Kongo psy te służyły przede wszystkim do polowania (zaganianie zwierzyny), podczas którego nosiły na szyjach drewniane dzwoneczki i tym samym dawały sygnał myśliwym, gdzie się w danym momencie polowania znajdują.

    Pierwsze oficjalne wzmianki o basenji pochodzą z 1869 r., natomiast pierwsze basenji na kontynencie pojawiły się w 1947 r., a w Polsce w 1992 r.

    Basenji to żywy, pełen energii pies, niewysoki (do 43 cm). Jest on pełen gracji w ruchu, jak i w statyce. Z wyglądu przypomina gazelę. Cechy charakterystyczne tej rasy, dzięki którym można na pierwszy rzut oka poznać, że to basenji, to pomarszczone czoło i pięknie zakręcony ogonek. Są to psy bardzo czyste, nie wydzielające swoistego psiego zapachu. Basenji nie szczeka tak, jak każdy inny przedstawiciel canis familiaris. Wydaje z siebie dźwięki podobne trochę do miauczenia kota, płaczu niemowlęcia, śpiewu w rodzaju jodłowania, warczenia itp. Takie odgłosy wydają w chwili emocji.
    Są często porównywane do kotów. I nie chodzi tu tylko o ich koci wdzięk, lecz również o sposób zachowania się. Basenji myją się jak koty, łapką. Uwielbiają siedzieć na podwyższeniu i z wysokości oglądać, co też dzieje się w domu. Wszelkie koce, kołdry, jak również nasze swetry, służą basenji do schowania się, i w ciepełku, spędzenia kilku chwil samotności. Po takim odpoczynku są pełne werwy do zabawy, zaczepiają nas swoimi „chwytnymi, rozmawiającymi” łapkami i prowokują do gonitw , zapasów lub delikatnych podgryzań. Tak jak koty, lubią nasze kolana i wykorzystują każdą okazję, aby się do nas przytulić.
    Basenji uwielbiają jeść. Nie są zbyt wybredne, smakuje im zarówno sucha karma, jak i jedzenie tradycyjne. Należy jednak uważać, aby ich nie przekarmić, bo wtedy zamiast lekkich i zwiewnych gazeli, mamy tłuściutkie hipopotamy.
    Na pewno nie jest to rasa dla każdego. Ważnym jest, aby jego właściciel miał już jakieś doświadczenie z psami, aby basenji nie był jego pierwszym psem. Basenji przez swój temperament (czasami trudny do okiełznania) nie nadają się dla ludzi, którzy po powrocie do domu marzą tylko o świętym spokoju. Ten pies potrzebuje nas, naszej uwagi, naszego ciepła (dosłownie i w przenośni) i dużo naszego czasu. Lubią intensywne spacery, podczas których ich szalone gonitwy dają upust energii, a rowerowe wycieczki z basenji przy boku, to wspaniała forma relaksu dla psów i dla nas. W basenji nie ma cienia agresji czy niechęci do ludzi. Do obcych odnoszą się z lekkim dystansem. Potrafią przyzwyczaić się do obecności innych zwierząt w domu. Na spacerach bezpieczniej wyprowadzać basenji na smyczy, gdyż nie są zbyt posłuszne. Co prawda można je nauczyć posłuszeństwa, ale nigdy tak do końca nie można mieć do nich zaufania w tym względzie.
    Basenji występują w 4 odmianach kolorystycznych: rudo-białe, trikolor, czarno-białe i rudo-białe pręgowane. Znakiem szczególnym basenji są białe końcówki łap, podbrzusze i koniec ogona oraz znaczenia nad oczami w formie tzw. nasion melona u przedstawicieli w umaszczeniu trikolor. Co ciekawe, biała kryza wokół szyi, nie jest obowiązkowa. W miotach, w zależności od umaszczenia rodziców, mogą urodzić się szczenięta w różnych kolorach.
    Basenji to generalnie zdrowe psy, o bardzo dobrym apetycie, pełne witalności. Lecz mogą je dotknąć choroby oczu, stanów biodrowych, nerek oraz rzadziej schorzenia jelitowe, problemy z tarczycą, rzepką kolanową czy sercem. W niektórych krajach przed dopuszczeniem psa do hodowli należy wykonać obowiązkowe badania. W Polsce takiego obowiązku jeszcze nie ma.

    Najbardziej popularne powiedzenie o basenji:
    - Co jest lepsze od jednego basenji?
    - Dwa basenji!

    Promocja Royal Canin!

    Witajcie!,
    Mam wielką przyjemność zawiadomić Was o Wielkiej Promocji Royal Canin !!! A teraz dokładniej :
    **********************************************************************************
    Szczenię -
            poradnik dla opiekuna

    Zamów ekskluzywny poradnik
    ze zdjęciem Twojego pupila na okładcę!

    (1)---> Kup Pakiet Startowy dla szczenięcia w sklepie zoologicznym.
    >>>> Dostępne pakiety :
    Mini Starter 1kg+1kg GRATIS
    Mini Junior 1kg+1kg GRATIS
    Yorkshire Terrier 29 Junior 500g +500g GRATIS
    French Bulldog 30 Junior 1kg+1kg GRATIS
    Shih Tzu 28 Junior 500g+500g GRATIS
    Chihuahua 30 Junior 500g + 500g GRATIS

    (2)---> Zarejestruj kod promocyjny z Pakietu Startowego na stronie Royal Canin

    (3)---> Wgraj ulubione zdjęcie Twojego szczenięcia

    (4)---> Uzupełnij formularz rejestracyjny

    Poradnik zostanie wysłany w ciągu 30 dni

    Strona Royal Canin z promocją : http://www.royal-canin.pl/poradnik/
                                                                  ^
    Regulamin znajduje się na stronie : -------^
    Pozdrawiam i zachęcam do wzięcia udziału!
    WAŻNE: Zdjęcie do poradnika musi mieć conajmniej 500 MB, czyli musi być robione aparatem cyfrowym, lub ewentualnie aparatem z telefonu, który ma przynajmniej 5Mpix.


    Zapowiedź kolejnego postu :
    Nowa rasy, czyli Basenji!

    Alaskan Malamute

    Alaskan Malamute nie jest psem trudnym do wychowania. Ma łatwą do pielęgnacji sierść, koszty są raczej przeciętne. Ale za to mają dużą aktywność fizyczną. Nadają się dla dzieci i mają dobry kontakt z właścicielem. Hodowle polecane przez ekspertów od żywienia ROYAL CANIN :
    Red Pond
    Barbara Gawrońska
    Kujawsko-Pomorskie
    0566786580, red_pond@o2.pl
    ------------------------------------
    Uruk-hai
    Joanna Chojnacka
    Dolnośląskie
    071/ 311 77 08, kiowa-alaskan-malamute@interia.pl
    --------------------------------------------------------------------
    Trajdos
    Małgorzata Trajdos
    Lubuskie
    603 294 150, 783 245 744, gochna0710@tlen.pl
    W hodowli psy rasy: alaskan malamute.
    -------------------------------------------------------------------
    Dolina Lodowego Wichru
    Iwona Nowak
    Warmińsko - Mazurskie
    0-601-64-08-130,
    -----------------------------------------------------------------
    Snow City
    Judyta Palarz-Radecka
    Śląskie
    725279052, judyta.pr@gmail.com
    ----------------------------------------------------
    A teraz coś więcej o tej wspaniałej rasie :
    CHARAKTER I TEMPERAMENT
    Piękne, dumne o wspaniałym futrze, efektownym wyglądzie... to najczęściej te cechy sprawiają, że wiele osób decyduje się właśnie na tę rasę. Niestety przy wyborze rasy zbyt często pomijane są
    potrzeby malamutów. Nie należy zapominać, że są to psy aktywne, lubiące ruch, długie spacery, a przede wszystkim pracę. Malamut jest również zwierzęciem bardzo stadnym. Oznacza to, że jak swoje stado traktuje rodzinę w której żyje, tak więc ludzka rodzina jest dla niego również stadem.
    Malamut ma skłonności do zachowań dominacyjnych. Musi więc mieć ustaloną pozycję w stadzie.
    Powinien być prowadzony ręką łagodną, ale stanowczą. Wszelkie próby „wchodzenia na głowę” właścicielowi powinny być natychmiast korygowane. Tak zwany „trudny czas” malamuty przechodzą zwykle w młodym wieku najczęściej między 6 a 18 miesiącem życia. Większość psów szybko pojmuje, że w tym stadzie alfą nie będzie. Zdarzają się jednak osobniki, które na zrozumienie i zaakceptowanie swojej pozycji w rodzinie będą potrzebowały więcej czasu, a przede wszystkim naszej cierpliwości i konsekwentnego postępowania. Malamuty z natury łagodne dla człowieka mogą być dominujące w stosunku do innych psów. Będą chciały sobie je podporządkować. To cecha typowa dla rasy lecz z różnym skutkiem można próbować ją nieco skorygować. Charakter malamuta można określić jako pomieszanie lenistwa z energią. Tak samo jak biegać lubią zwyczajnie poleniuchować. Szybko przystosowują się do nowych warunków.
    Z natury łagodny malamut absolutnie nie nadaje się na stróża posesji. Może odstraszyć na pierwszy rzut oka co najwyżej wilczym wyglądem, lecz cóż z tego jeśli za chwilę będzie przyjaźnie machał ogonem i domagał się pieszczot. Ponieważ jest zwierzęciem stadnym nie powinien zostawać sam na długie godziny. Kiedy nikt się nim nie zajmuje malamut sam znajdzie sobie zajęcie – ogryzanie mebli, dywanów, rogów ścian... Nie jest wyjściem z sytuacji zamknięcie psa na długie godziny w kojcu, aby nie zniszczył ogródka. Będzie tam bowiem bardzo nieszczęśliwy. Odizolowany od swojego stada popadnie w depresję. Podsumowując ten piękny pies o prymitywnej północnej urodzie i niezwykle łagodnym usposobieniu potrzebuje zajęcia, towarzystwa i odpowiedniego wychowania, a na pewno stanie się niezastąpionym towarzyszem. Malamut nie jest psem dla każdego!

    DLA KOGO MALAMUT

    Przede wszystkim dla osób z bogatą wyobraźnią. Jego pomysłowość niejednokrotnie zadziwia nawet tych, którzy od lat mają do czynienia z tą rasą. Obserwując malamuta w różnych sytuacjach prędzej czy później dojdziemy do wniosku, że jest to PIES MYŚLĄCY – rewelacyjny obserwator wyciągający wnioski, analizujący daną sytuację i z każdej z nich starający się „wyciągnąć” coś dla siebie - nowe doświadczenie.
    Cierpliwość i konsekwencja to kolejne cechy, które powinien posiadać przyszły właściciel malamuta. Ponieważ malamut z natury jest bardzo uparty my musimy mieć tyle cierpliwości, aby przetrwać jego upór. Uroczy łobuz nie jeden raz wystawi naszą cierpliwość na ciężka próbę.
    Przyszły właściciel malamuta będzie musiał mu wiele wybaczyć zanim nauczy psa odpowiednich manier.
    Aktywność – to cecha bardzo pożądana u przyszłego właściciela malamuta. Szczególnie zamiłowanie do natury, spacerów, pieszych lub rowerowych wycieczek. Malamut będzie bardzo szczęśliwy mogąc towarzyszyć człowiekowi w wypadach na łono natury. Bez przeszkód też poniesie na swoim grzbiecie zapas wody i jedzenia na wycieczkę. Z ochota będzie towarzyszył właścicielowi w porannym lub wieczornym joggingu.

    Na malamuta nie powinny decydować się osoby pedantyczne, lubiące ład i porządek tak w domu jak i na własnym podwórku, lubiące popołudnia i wieczory przed telewizorem, oczekujące po pracy sprawiedliwego odpoczynku. Malamut bowiem z miną niewiniątka wykopie dołek w pięknie przystrzyżonym trawniku, „przesadzi” kwiatki w wypielęgnowanym ogródku, przeskoczy przez zbyt niski płot i upoluje kurę sąsiada... jednym słowem jeśli my mu nie zapewnimy zajęcia on sam je sobie znajdzie. Nie wybiegany malamut, którym nikt się nie zajmuje potrafi być bardzo uciążliwy zarówno dla właściciela jak i dla jego sąsiadów. Jeśli więc jesteś osobą lubiącą nieskazitelny porządek nie decyduj się na malamuta, gdyż będą Cię wyprowadzały z równowagi wszędobylskie psie włosy obecne nie tylko na podłodze, ale również na ubraniu, a nawet nie wiadomo skąd w lodówce! Nawet gdy mieszkasz w domu z ogrodem zamknięcie psa do kojca niczego nie rozwiąże.
    Malamut spędzający większość życia w kojcu będzie nieszczęśliwy. On MUSI mieć kontakt z „ludzkim stadem”. Pozostawiony sam sobie, odizolowany od rodziny, zamknięty na wiele godzin w kojcu będzie wyciem okazywał swój smutek. Może również popaść w depresję.

    Zdecydowanie odradzamy malamuta osobom mieszkającym w bloku i pracującym 8 godzin dziennie. Jeśli malamut ma mieszkać w bloku nie powinien zostawać sam na dłużej niż 5-6 godzin.
    Zanim zostanie sam należy zabrać go na trening, zmęczyć go, aby swojej niespożytej energii nie wyładowywał na domowych sprzętach, a wyciem nie doprowadzał do szału sąsiadów.

    Posiadanie malamuta jest niewątpliwie wielką przyjemnością, ale należy pamiętać, że wiążą się z tym także dodatkowe obowiązki, a nierzadko również wyrzeczenia.

    WYCHOWANIE

    Malamuty uczą się szybko i chętnie. Szybko się jednak nudzą zbyt długo powtarzaną komendą podczas jednej sesji szkoleniowej, toteż lekcje powinny być krótkie (10-15 minut), ale powtarzane na początku 2-3 razy dziennie. Podczas sesji szkoleniowej zawsze należy mieć przy sobie zapas smakołyków. Pies powinien otrzymać nagrodę za dobrze wykonane polecenie. Unikać należy karania psa za źle wykonane polecenie. Skutek może być taki, że pies się zniechęci do lekcji.
    W takim przypadku po prostu nie dajemy smakołyka. Radzimy rozpoczęcie szkolenia od nauki skupienia uwagi na przewodniku oraz przychodzenia na zawołanie i stopniowo dodajemy nowe elementy w następnych dniach szkolenia. Przerywamy lekcje natychmiast gdy zauważymy, że pies się nudzi, rozgląda, źle wykonuje znane już polecenia. Każdą lekcję kończmy smakołykiem i wylewną pochwałą. Po lekcji dobrze jest pobawić się choć chwilę z psem.

    PIES – TERAPEUTA...?
    Tak. Jednakże do terapii mogą być przeznaczane tylko wybrane osobniki, starannie wyselekcjonowane z miotu. Nie w każdym miocie rodzą się psy-terapeuci. Tylko doświadczeni hodowcy są w stanie wybrać z miotu szczenię o predyspozycjach do pracy z osobami niepełnosprawnymi. Zupełną pomyłką, która może okazać się w przyszłości tragiczną w skutkach, jest kierowanie się oszczędnością i kupowanie psów bezrodowodowych do terapii czyli tzw psów w typie Alaskan Malamute. Są to psy po nieznanych rodzicach o nieznanych temperamentach, często mieszańce tylko wyglądem przypominające malamuty. Jeśli więc chodzi o pytanie „Czy malamut może być terapeutą?” - odpowiedź brzmi TAK, ale ze względu na bezpieczeństwo musi być to szczenię rodowodowe, wskazane przez doświadczonego hodowcę. Malamuty zapoczątkowały w Polsce dogoterapię. Odpowiednio wyselekcjonowane i wyszkolone doskonale spełniają swoją rolę. Decydując się jednak za zakup szczenięcia do dogoterapii należy pamiętać, iż oprócz „obowiązków” terapeutycznych malamut będzie potrzebował normalnej dla rasy ilości ruchu i codziennych spacerów. Tak więc oprócz opieki nad osobą niepełnosprawną dojdzie jeszcze dodatkowy obowiązek opieki nad psem.
    W Polsce istnieją ośrodki i fundacje zajmujące się dogoterapia i szkoleniem psów pod tym kątem.
    Posiadając odpowiednie szczenię polecamy wzięcie udziału w kilkudniowych kursach, które pomogą zgłębić pojęcie dogoterapii oraz przygotować siebie i psa do pracy z osobą niepełnosprawna z uwzględnieniem rodzaju schorzenia.

    PORADY DLA KUPUJĄCYCH

    Przede wszystkim tylko metryka pochodzenia daje Ci gwarancje posiadania psa rasowego czyli o określonym wyglądzie, psychice i predyspozycjach. Szczenięta tzw rasopodobne bardzo często odbiegają psychiką i wyglądem. Cienkie kości, wąskie głowy, skąpe futro, drobna budowa, zachowania nietypowe dla rasy to najczęstsze różnice pomiędzy rasopodobnymi i rasowymi psami.
    Nie należy więc korzystać z okazyjnych ofert. Trzeba być uodpornionym na marketingowe opisy w ogłoszeniach typu „malamuty czystej krwi” czy „w 100% rasowe”, które mają na celu tylko i wyłącznie zwrócenie uwagi na ofertę oraz zachęcenia do kupna mieszańców. Tylko wprawne oko odróżni mieszańca malamuta z husky. Pamiętaj, że zakupiony pies będzie Ci towarzyszył przez długie lata. Powinieneś zatem dokładnie określić swoje oczekiwania wobec psa, czy ma on być tylko psem do towarzystwa, psem do sportu i rekreacji, dogoterapii czy może ma rokować na wystawową gwiazdę. Doświadczeni hodowcy selekcjonują szczenięta. Zdarza się, że w miocie urodzą się takie, które z powodu błędów (uzębienie, gatunek włosa) będą psami niehodowlanymi, a więc i ich cena będzie dużo niższa. Nie zawsze więc zakup rasowego szczenięcia wiąże się z dużymi kosztami. Przy zakupie poproś hodowcę o okazanie dokumentacji (rodowody – oryginał matki i kopia ojca, dyplomy rodziców, wyniki badań, protokół kontroli miotu). Numer tatuażu szczenięcia zawsze musi być zgodny z numerem w metryce. NIGDY nie kupuj szczenięcia pod wystawą, na giełdach i innych targowiskach. Nie kupuj również szczeniąt poniżej 7 tygodnia życia. Szczenię zbyt wcześnie oddzielone od matki i rodzeństwa może w przyszłości oznaczać duże kłopoty, szczególnie wychowawcze. Decydując się na malamuta najlepiej zabrać się do poszukiwań odpowiedniej hodowli dużo wcześniej, przeszukiwać internet, porozmawiać z co najmniej kilkoma hodowcami i wybrać tę hodowlę, z której chciałbyś mieć szczenię. Nigdy nie kieruj się emocjami. Przy zakupie szczenięcia pośpiech nigdy nie jest dobrym doradcą. Zacznij przede wszystkim od poznania wzorca rasy.
    Pozdrawiam :)
    Zapowiedź następnego postu :
    "Promocja Royal Canin", i ty weź udział!